Klasztor Steinfeld - historia

kompleks klasztoru Steinfeld jest otoczony murem

w klasztorze mieszczą się szkoła, pokoje gościnne, sklepik, kiedyś szkolny internat

centralnym i dominującym obiektem jest bazylika

brama wjazdowa do klasztoru

klasztor Salwatorianów w Steinfeld, po prawej figura założyciela o. F. Jordana

brama wjazdowa

jeden z dziedzińców klasztornych

historia klasztoru na tablicy

Klasztor Steinfeld w Eifel to dawne ponorbertańskie opactwo z bazyliką z XII wieku. Początki życia zakonnego w tym terenie sięgają około 920 roku, jednak w 1070 roku następuje lokacja klasztoru w Steinfeld. Od 1130 roku zostaje on przejęty przez zakon norbertanów. Klasztor staje się znaczącym ośrodkiem w Niemczech i posiada liczne klasztory córki w całej Europie np. klasztor Strahov w Pradze. 1184 roku zyskuje status opactwa. Opactwo zakłada filię w Kolonii niedaleko kościoła św. Gereonima tzw. Steinfelder Hof. Tam w 1615 roku opat Christophorus Pilckmann zakłada Collegium Norbertinum, klasztor przygotowujący do studiów i dla studentów zakonników studiujących na uniwersytecie kolońskim. do sekularyzacji związanej z wojnami napoleońskimi władzę sprawowało 44 opatów. Zabudowania klasztorne przeznaczono do różnych świeckich celów, a sama bazylika stała się kościołem parafialnym. Klasztor od 1923 roku stanowi własność zgromadzenia salwatorianów, którzy prowadzą tam szkołę z internatem.