Wnętrze bazyliki w Steinfeld

ołtarz główny przedstawiający zakonodawców norbertańskich i świętego Michała Archanioła

w prezbiterium stalle wraz z gablotami z relikwiami

średniowieczne malowidło ścienne przedstawiające grupę Ukrzyżowania

XVII wieczna drewniana ambona z figurami 4 ewangelistów

Pieta z początku XV wieku

barokowy ołtarz w romańskiej świątyni

kaplica św. Urszuli z romańskimi freskami (Chrystus w mendorli)

Bazylika w Steinfeld

fasada romańskiej bryły bazyliki

górujące trzy wieże kościoła

wnętrze świątyni: w centrum grobowiec św. Hermanna Josefa i zabytkowa ambona

boczne wejście do świątyni i plebania

organy, ambona i grobowiec w Steinfeld

W klasztorze w Steinfeld dominującym obiektem jest bazylika, wybudowana przez norbertanów w latach 1142-50. Kościół jest pod wezwaniem św. Potentinusa i jego synów Feliciusa i Simpliciusa. Budynek zawiera przykłady wielu stylów architektonicznych: od stylu romańskiego, przez gotyk, barok do nowoczesnych aplikacji. Na zewnątrz bryła kościoła jest zrealizowana w stylu romańskim, natomiast wnętrze zdecydowanie barokowe. Kościół składa się z 8 przęseł i 6 kaplic. W bazylice znajdują się słynne organy królewskie (Koenig-Orgel) i doczesne szczątki czczonego tu św. Hermana Józefa z Steinfeld. W centrum kościoła znajduje się grobowiec świętego z 1732 roku: na płycie leży alabastrowa figura świętego, obok której leżą tradycyjne świeże jabłka. W 1960 roku papież wyniósł świątynie do rangi bazyliki mniejszej.

Święty od jabłek i zegarków

grobowiec marmurowy św. Hermanna Josefa von Steinfeld z 1701 roku

figura z alabastru (z 1732 r)

grobowiec znajduje się centralnie w kościele

rzeźba późnogotycka św. Hermanna z XV wieku

figura przy słupie

Święty Herman Józef z Steinfeld (Hermann Joseph von Steinfeld) spoczywa w kościele klasztornym w Steinfeld i tam jest głównie czczony. Św. Hermann jest  patronem zegarmistrzów z powodu niezwykłych umiejętności rzemieślniczych, matek i dzieci. Urodził się około 1150 roku w biednej kolońskiej rodzinie. W 12 roku życia wstąpił do zakonu norbertanów w Steinfeld. Po zdobyciu wykształcenia w Mariengaarde powraca do Steinfeld i zostaje wyświęcony na kapłana. Tu działa w duszpasterstwie i pełni funkcje zakrystianina klasztoru, a później duszpasterza okolicznych klasztorów żeńskich. Zasłynął jako mistyk. Jest znany przez swe mistyczne zaślubiny z Matką Bożą Maryją, z tego powodu nosił imię Józef. Jeszcze przed rozpoczęciem życia zakonnego jako chłopiec zanosił jabłka w darze do figury Matki Boskiej w kościele NMP na Kapitolu w Kolonii. Stąd określany jest jako święty od jabłek. Tradycyjnie przynoszone są mu świeże jabłka i kładzione na grobowiec w bazylice w Steinfeld. Przez wieki był czczony jako święty, oficjalny proces kanonizacyjny rozpoczął się w 1626 roku a ogłoszono go święty dopiero w 1960 roku.