Katedra św. Piotra w Ratyzbonie

charakterystyczna sylwetka katedry ratyzbońskiej

fasada katedry

katedra w całej okazałości

wieże katedry ukończono dopiero w XIX wieku

na fasadzie znajdują się figury świętych; tu św. Paweł i Piotr

Kościół katedralny w Ratyzbonie został wybudowany w drugiej połowie XIII wieku i należy do najpiękniejszych i najbardziej znanych kościołów w Niemczech. Katedrę zbudowano w stylu gotyckim na miejscu pierwszej z VII wieku siedziby ratyzbońskiego biskupa. Biskupstwo erygował apostoł Niemiec, św. Bonifacy. Patronem katedry został św. Piotr. Na tempo budowy wpłynął prawdopodobnie pożar starego kościoła. Współcześnie istniejący zabytek jest trójnawową bazyliką. Dawniej prezbiterium zamykały dwie wieże, z których do dziś pozostała tylko jedna. Katedra była wielokrotnie przebudowywana w różnych stylach, zależnie od panującej epoki, aby ostatecznie powrócić do wzorca gotyckiego pod koniec XIX wieku. Dziś katedra ma wymiary 86x 34,8 metra oraz wysokość nawy głównej 32 metry. Każda z wież to 105 metrów. Co ciekawe przy katedrze działa już od ponad 1000 lat (od 975 roku) najstarszy chór męski "Regensburger Domspatzen", swego czasu dyrygował nim brat papieża Benedykta XVI, Georg Ratzinger.

Dawny obóz koncentracyjny w Dachau

wejście do obozu

baraki gospodarcze, obecnie muzeum

widok z bramy wejściowej na plac obozowy

odrestaurowane baraki

dawne baraki gospodarcze, dziś muzeum

wejście do muzeum

w głębi kaplice kilku wyznań chrześcijańskich

Już kiedyś napisałem parę słów o tym obozie koncentracyjnym nieopodal Monachium. Najstarszy, modelowy (na nim się wzorowano w innych, kolejnych obozach), szkoleniowy (tu szkolili się późniejsi strażnicy i zarządcy np. Auschwitz). Dachau to także oficjalny główny obóz koncentracyjny dla duchownych (ponad połowa to księża z Polski ok. 1770 osób). Przez obóz przeszło ponad 200 000 więźniów, zginęło około 41 500. R.I.P.

Ogrody i fontanny pałacu Herrenchiemsee

przed pałacem Herrenchiemsee rozpościera się ogród z fontannami

fontanna Famy. Herrenchiemsee

Fama ciąg dalszy

fontanna Fortuny. Herrenchiemsee

Fama i Fortuna razem

fontanna Latony z wodnymi żyjątkami

fontanny pryskają wodą

widok ogrodu w kierunku kanału

mniejsze fontanny

Przed samym pałacem Herrenchiemsee znajdują się dwie fontanny Famy i Fortuny, które prawdopodobnie były gotowe jeszcze za życia Ludwika Bawarskiego. Centralnie umieszczone personifikacje szczęścia i sławy nie powstały na wzór Wersalu, ale były zainspirowane wodotryskami z „hiszpańskiego Wersalu”. Fama symbolizuje sławę, natomiast Fortuna szczęście. Poniżej znajdują się schody prowadzące do owalnej fontanny Latony i rozciągającego się przed nią trawnika z licznymi rabatami kwiatowymi. Fontanna Latona wypełniona jest mnóstwem zwierzaków wodnych - żółwi, żab i innych żyjątek lubiących wodę. W pobliżu przejścia do fontanny Latony znajdują się dwa mniejsze marmurowe wodotryski w formie lwów, przyozdobione posągami Diany, Wenus, Amfitryty i Flory. W miejscu, w którym w ogrodach wersalskich rozpoczyna się Wielki Kanał, w Herrenchiemsee także rozpoczyna się jego mniejszy odpowiednik prowadzący w kierunku jeziora.

Fresk Pantokratora z klasztoru w Knechtsteden

Pantokrator. Knechtsteden

fresk w absydzie. Knechtsteden

absyda. Knechtsteden

wnętrze bazyliki w Knechtsteden

W kościele klasztornym w Knechtsteden (niedaleko Kolonii) w absydzie znajduje się fresk Chrystusa-Pantokratora z połowy XII wieku. Tronujący, zmartwychwstały Chrystus w takiej pozie jest częstym przedstawieniem w sztuce bizantyjskiej. Wokół Pantokratora umieszczone są symbole czterech ewangelistów, po lewej stronie św. Paweł, nauczyciel narodów a po prawej św. Piotr, książe apostołów. W niższej strefie znajdują się pozostali, (10) apostołowie.

Bawarska replika Wersalu - Herrenchiemsee

100 metrowa fasada pałacu Herrenchiemsee

a tu pałac bardziej ukwiecony - Herrenchiemsee

a tu znajdowało się oficjalne wejście do pałacu, teraz turyści wchodzą od ogrodu. Herrenchiemsee

a kiedyś tu biegła główna droga do pałacu. Herrenchiemsee.

Atrakcją wyspy Herreninsel jest ostatnie wielkie przedsięwzięcie budowlane króla bawarskiego Ludwika II pałac Herrenchiemsee. Król zafascynowany kulturą i sztuką francuską zapragnął rezydencji wybudowanej na wzór podparyskiego Wersalu. Prace rozpoczęły się w 1878 roku. Głównym architektem budynku w stylu historyzmu był Georg von Dollmann, a projekt rozwinął Julius Hofmann. Szeroka na prawie 100 metrów fasada od strony ogrodu i krótsze boczne niemal dosłownie kopiują wygląd swoich odpowiedników w wersalskim pałacu, powstałych w stylu klasycystycznego baroku. Sam król pomieszkał w nim tylko kilkanaście dni. Śmierć monarchy w 1886 wstrzymała prace budowlane i projekt nie został dotąd zrealizowany w całości. Dziś w południowej części można zwiedzić muzeum Ludwika II, które posiada bogate zbiory związane z tym romantycznym królem.

Tam, gdzie uchwalano konstytucje RFN - dawny klasztor augustianów

reprezentacyjna sala cesarska - z malowidłami przedstawiającymi cesarzy rzymskich

miedzy filarami malowidła m. in. cesarzy Nerona, Wespazjana

na suficie malowidła przedstawiające sceny nowotestamentalne z Chrystusem

pomieszczenia dawnej biblioteki klasztornej

zabudowania klasztorne, nazywane również jako stary zamek (tzw. Altes Schloss)

Dawne zabudowania klasztorne na Herreninsel zostały wybudowane w stylu barokowym (poszczególne części w latach 1645-1730). Cztery skrzydła tworzą dziedziniec z ogrodem różanym. Reprezentacyjna część to skrzydło południowe tzw. Fürstenstock (1700-1716), gdzie obok okazałej sali cesarskiej - Kaisersaal - znajdowały się pokoje gościnne dla gości książęcych (znaczy się biskupa ;), który był także księciem). Obecnie w gmachach poklasztornych znajdują się ekspozycje muzealne:
- od klasztoru do zamku królewskiego - o historii wyspy
- pomieszczenia w Fürstenstock (wraz z przepiękną Kaisersaal - sala cesarzy)
- pokoje prywatne króla Ludwika II
- droga do konstytucji - konwent konstytucyjny Herrenchiemsee 1948. W budynku dawnego klasztoru obradował konwent, który w sierpniu 1948 roku pracował nad kształtem przyszłej konstytucji RFN.
- galeria malarzy z Chiemsee, (zwłaszcza dzieła Juliusa Exter), o tematyce związanej głównie z jeziorem Chiemsee.

Najstarszy bawarski klasztor

późnogotycki kościół NMP na Herreninsel

barokowy ołtarz we wnętrzu świątyni

tablica pamiątkowa dotycząca chrztu książąt słoweńskich

Na Herreninsel, po zejściu z pokładu promu, możemy napotkać zespół zabudowań poklasztornych. W latach pomiędzy 620 a 629 rokiem Eustasius, opat z klasztoru Luxeuil z Burgundii założył tu klasztor. Herrenwörth był zatem najstarszym bawarskim klasztorem. Od założenia do 1130 roku był to klasztor benedyktyński, a następnie augustiański. W okresie napoleońskim został on skasowany.
Na wyspie przed rokiem 750 zostali ochrzczeni Gorazd i Hotimir, książęta Słowenii. W ten sposób rozpoczął się proces chrystianizacji tego kraju.
Kościół pod wezwaniem NMP był świątynią parafialną dla świeckich zamieszkujących wyspę. Późnogotycka budowla została wyświęcona w 1469 roku, w latach 1630-32 nastąpiła gruntowna przebudowa. Z tego czasu pochodzi główny wczesnobarokowy ołtarz (1632) i sufit kasetonowy z malowidłami o tematyce maryjnej. W kościele znajdują się wartościowe barokowe organy z 1668 roku. Na fasadzie świątyni wmurowane są herby proboszczów, pochodzących z klasztoru augustianów.